Νους – Συνειδηση – Ψυχη
Η αναρτηση αυτη θα αλλαζει διαρκως. Θα ειναι μη δομημενο μερικο συνολο για παντα!
Πρωτη σταση, επισκεψη ονοματων. Ετυμολογια-Σημασια.
Αλιευματα απο τον ωκεανο του διαδικτυου και τις λιμνες των βιβλιων.
Μονον σε ο,τι προηγειται το «~Μυθαωνος» ειναι δικο μου.
ΝΟΥΣ:
. 1) Νους εκ του νοός. Η ετυμολογία της λέξεως θεωρείται “σκοτεινή” κατά τους λεξικογράφους. Πολλές υποθέσεις μπορούν να γίνουν και μία από αυτές (που άπτεται στο θέμα μας και άρα, μπορεί να είναι και σωστή) έχει να κάνει με τη λέξη νέω, που σημαίνει κολυμπώ, μιας και η λέξη νοός σημαίνει “ρεύμα σκέψεων και συναισθημάτων”.
. 2) Ο νους είναι ο πράκτορας της Αρνητικής Δύναμης στο σώμα και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ σώματος και ψυχής. Ο νους είναι τόσο λεπτοφυής ώστε να μπορεί να ταυτίζεται με την ψυχή και ταυτόχρονα τόσο αδρός (υλικός) ώστε να μπορεί να προσκολλιέται στο σώμα. Η νοητική ουσία είναι καμωμένη από τη λεπτοφυή ύλη της σάτογκουν (βλ.λ.) και απλώνεται μέσα στο σώμα σαν τον ιστό της αράχνης, έχοντας τις δαγκάνες του βαθιά ριζωμένες στις αισθήσεις, απ’ όπου εργάζεται μέσω των αισθητηρίων οργάνων, ενώ η πηγή του είναι πολύ ψηλά, στο τσιντ ακάς (chid akash), την έδρα του Παγκόσμιου Νου (στο Αιτιατό Επίπεδο). Ανάλογα με το επίπεδο που λειτουργεί διακρίνεται σε αιτιατό, αστρικό και φυσικό νου. Ο Χαζούρ Μπάμπα Σαουάν Σινγκ αναφέρει σχετικά: «Υπάρχουν τρεις εκδηλώσεις του νου και αντίστοιχα σε αυτές τρία είδη μορφών. Στο Τρικούτι (βλ.λ.), ο νίτζμαν (nij man), ο αιτιατός νους, καλύπτει το πνεύμα. Οι μορφές εκεί είναι πλασμένες από πολύ εκλεπτυσμένη μάγυα (ύλη), τόσο πολύ ώστε η πλειονότητα των αναζητητών έχει αποτύχει να αντιληφθεί το πνεύμα χωριστά από το τη μάγυα και τις μορφές και γι’ αυτό το λόγο θεωρούν ότι το περιβεβλημένο από νου πνεύμα διαπερνά τα πάντα… Πιο χαμηλά, στο Σάχανς Νταλ Κανουάλ (βλ.λ.), οι μορφές του Τρικούτι αποκτούν ένα επιπλέον κάλυμμα νου και μορφής, και τα δυο πιο αδρά από τα ανώτερα. Η αστρική μορφή σ’ αυτό το επίπεδο κυβερνιέται από τον άντιμαν (andi man), τον αστρικό νου. Σε αυτήν τη ζώνη υπάρχουν κολάσεις και παράδεισοι και αναρίθμητες άλλες περιοχές. Οι ροπές του νου είναι ανυψωτικές και κατευθύνονται προς τα μέσα. Ωστόσο, αυτός ο νους συμπεριφέρεται σαν ένας σοφός εχθρός… Ακόμα πιο κάτω, στην Πίντα, το φυσικό επίπεδο κάτω από τα μάτια, οι αστρικές μορφές αποκτούν άλλο ένα κάλυμμα από αδρή ύλη, με την οποία όλοι είμαστε εξοικειωμένοι. Ο νους που κυβερνάει αυτή τη μορφή ονομάζεται πίντιμαν (pind man), δηλαδή φυσικός νους. Οι ροπές του στρέφονται προς τα έξω και διαχέονται, και είναι πάρα πολύ δύσκολο να τον ελέγ-ξουμε».
. 3) Η ετυμολογία της λέξης ΝΟΥΣ σημαίνει άλλωστε, νέου έσις, δηλαδή επιθυμία του νέου, του καινούργιου, του άγνωστου. Ο άνθρωπος συνειδητοποιώντας την σημασία του θανάτου και νιώθοντας αυτή την πρόκληση, επιθυμεί να τον νικήσει με κάθε τρόπο.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ:
. 1)Η λέξη συνείδηση προέρχεται από το απαρέμφατο συν-ειδέναι[2] < οίδα = γνωρίζω, (σύν+οιδα) = γνωρίζω καλώς, εξ ιδίας αντιλήψεως[3] που αποδόθηκε και στα λατινικά [4]με την ακριβή εννοιολογική της σημασία, ως conscientia, που σημαίνει γνωρίζω πλήρως. Την ίδια λέξη χρησιμοποιεί πρώτος ο Γάλλος φιλόσοφος Ντεκάρτ και λίγο αργότερα ο John Locke (Τζον Λοκ) στα αγγλικά ως Conscience που μεταγενέστερα μεταβάλλεται σε Concience. Από την ίδια ρίζα παράγονται οι λέξεις Sence = αίσθηση, sense = έννοια, αλλά και Science = επιστήμη που στα ελληνικά σημαίνει «προσήλωση του νου»,[5] από το αυτοτελές ρήμα επίσταμαι = γνωρίζω εμπείρως.
. 2)Το σύμπαν είναι δημιουργικό. Και μέσα από την πολυπλοκότητα του, που φτάνει μέχρι το σημείο σχηματισμού ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, προκύπτει ότι αυτό το σύμπαν όπως σημειώνει και ο φυσικός Paul Davies – έχει οργανώσει την ίδια την αυτεπίγνωση του, γεγονός «που αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι «κάτι συμβαίνει». «Η εντύπωση της ύπαρξης σχεδιασμού είναι συντριπτική». Ίσως γι’ αυτό σήμερα, σημαντικός αριθμός ερευνητών υποστηρίζει ότι η εξέλιξη των ειδών, όπως και η περιπλοκότητα των έμβιων όντων δεν μπορούν να εξηγηθούν, παρά μόνο αν υποτεθεί ότι υπάρχει ένα «ευφυές πρόγραμμα» στη φύση. Ένα ΣΧΕΔΙΟ. [Όπου «ευφυές πρόγραμμα» και «σχέδιο», θα πρέπει να θεωρηθούν αναγκαίες, συμβατικές, ανθρωποκεντρικές έννοιες, προκειμένου να διαθέτουμε ένα κοινό γλωσσικό κώδικα στη συζήτησή μας
ΘΕΟΣ και άνθρωπος (ΟΛΟΝ και μέρος)
Θεωρία συνόλων, εισαγωγή :
Η έννοια του συνόλου στα μαθητικά είναι έννοια πρωταρχική και έτσι δεν ορίζεται αυστηρά µαθηµατικά. Μπορούµε όµως επεξηγηµατικά αντί ορισµού να πούµε:
Σύνολο, είναι µια συλλογή αντικειµένων, διακεκριµένων µεταξύ τους και που η φύση τους µπορεί να είναι οποιαδήποτε. Τα αντικείµενα αυτά τα ονοµάζουµε στοιχεία του συνόλου, τα γράφουµε µέσα σε άγκιστρα µε οποιαδήποτε σειρά και το καθένα µόνο µια φορά. Το σύνολο το συµβολίζουµε µε ένα από τα κεφαλαία γράµµατα του αλφαβήτου. Ένα σύνολο που περιέχει ένα µόνο στοιχείο, λέγεται µονοσύνολο ή µονοµελές σύνολο. Αν περιέχει δύο στοιχεία λέγεται διµελές σύνολο, … κ.λ.π. πολυµελές σύνολο. Το σύνολο που δεν περιέχει στοιχεία λέγεται κενό σύνολο και συµβολίζεται µε ∅ .
~by Aris Nikolaidis
Το παραπάνω μας φτάνει. Μέρος και (συν)όλον λοιπόν. Στο παρόν νοητικό πόνημα (ποιος γέλασε? να βγει έξω!) μας ενδιαφέρει η σύγκριση των ιδιοτήτων του μέρους σε σχέση με το όλον. Ο ως άνω ορισμός του (συν)όλου ορίζει τη σχέση μερών και όλου ως γραμμική. Εξηγούμαι αμέσως τι εννοώ με την λέξη γραμμική.
- Το μαθηματικό σημείο. Έχει διαστάσεις? Όχι. Έχει συνέχεια? Είναι ‘άτοπον’ η έννοια της συνέχειας.
- Η ευθεία. Ένα υποσύνολο απείρων σημείων. Έχει διαστάσεις? Μία, αλλά έχει! Έχει συνέχεια? Έχει!
Διαπιστώνουμε ότι το όλον έχει δυο ιδιότητες που δεν έχει το μέρος.
- Το υποσύνολο δύο μόνο ευθειών. Εμφανίζει πρόσθετες ιδιότητες τις οποίες δεν έχει η μοναδιαία ευθεία.α) δυο τεμνόμενες ορίζουν κάτι νέο, επιφάνεια β) ορίζουν γωνία.
- Τρείς τεμνόμενες ορίζουν επί πλέον π.χ. χώρο διχοτόμο ύψος περίμετρο κλπ
Το ΓΡΑΜΜΙΚΩΣ προκύπτον σύνολο έχει καινοφανείς ιδιότητες! ΔΕΝ ανάγονται στις ιδιότητες του μέρους!
Όσο διευρύνεται αναδύονται νέες ιδιότητες και ταυτοχρόνως όλες οι ιδιότητες του μέρους εμπεριέχονται στο σύνολο. Αν σταθείτε λίγο και δεν το προσπεράσετε, μοιάζει μαγικό. Τρανταχτό παράδειγμα της προηγούμενης πρότασης είναι οι πολυκύτταροι οργανισμοί. Κύτταρο -> όργανο -> σώμα.
Ε, τώρα πρέπει να είναι Θεοδοσια-νά ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ πως ο,τιδήποτε και να διανοηθούμε δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να έχουμε και την απειροστά μικρή ιδέα ΤΙ ΕΣΤΙ το ΟΛΟΝ. Ως μέρος του όλου, ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ‘ΧΟΥΜΕ, πώς να το κάνουμε δηλαδή!
………………χμμμ, εκτός κι αν?? Χα!
Αφιερωμένο στην αγαπητή μου Θεοδοσία (miastala.com) και στην επίσης αγαπητή μου Κατερίνα με την «διάκριση» της.
Σκεφτομαι, αρα υπαρχω.
Μισο, μισο. Ποιος ειπε αυτη τη φραση? Αα! ρε Γοογλη, ο Descartes το ειπε. Ναι ειναι αληθεια αυτη η γλοιωδης μαζα ο εγκεφαλος παραγει ενα προϊον που λεγεται σκεψη. Τωρα βεβαια ποσο σιγουροι ειμαστε οτι ο εγκεφαλος παραγει σκεψεις? Και δεν ειναι απλως ενα δυναμικο ολογραμμα μεσα απο το οποιο εμφανιζονται οι ολογραφιες-σκεψεις? Αν ισχυει το δευτερο, ποιος παραγει ολογραφιες-σκεψεις? Η ευκολη και προφανης απαντηση ειναι … ο νους. Α μπα! Και τι ειναι νους! Εξηγησεις του τυπου «αυτο που νοει» κλπ ευχαριστω, αλλα δεν θα παρω. Μου θυμιζει εντονα τις γελοιοτητες στον χωρο της κβαντικης φυσικης, οπου ονοματοθετουμε ποιοτητες φυσικες οπως π.χ. ηλεκτρικο φορτιο, αλλα δεν εχουμε την παραμικρη ιδεα ΤΙ ΕΙΝΑΙ ηλεκτρικο φορτιο. Καταλαβαινετε? ΤΙ ΕΙΝΑΙ! Οχι κοκκινο πρασινο μπλε απ’ αυτο που ειναι το αντιθετο του αλλου απ’ αυτου.Ελεος! Οκεϋ, δεν ξερουμε τι ειναι νους, οπως δεν ξερουμε τι ειναι πνευμα και τι ειναι ψυχη. «Αλλα ξερουμε τουλαχιστον τι ειναι εγκεφαλος, η μελετη του οποιου εχει προχωρησει με θαυμαστα αποτελεσματα» ~ θα μου πειτε. Χα! sorry που θα σας κοψω τη χαρα, αλλα για οσο χρονο δεν ξερετε ΤΙ ΕΙΝΑΙ φορτιο, νετρινο, φωτονιο, πρωτονιο, ΔΕΝ ξερετε τι ειναι εγκεφαλος.Κομπρεντε αμιγκος? Διοτι ο εγκεφαλος ειναι ενα αμετρητο πληθος απο τα προαναφερθεντα σωματιδια, τα οποια ΔΕΝ ξερετε ΤΙ ΕΙΝΑΙ! Ασε δε τον χρονο. Εκει το σκοταδι μας ειναι πιο μαυρο κι απο αυτο των μελανων οπων!
Τεσπα, ας μην απογοητευομαστε τελειως. Εστω λοιπον το «απ’ αυτο» που σκεφτεται. Που σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, σκεφτεται, ‘νταξ’ ΦΤΑΝΕΙ!!! Σκεφτειτε τωρα ( Θεε μου ποσο οξυμωρο!) εκεινη τη μια ΣΤΙΓΜΗ που καποια φορα ΔΕΝ σκεφτοσαστε ΤΙΠΟΤΑ, για μια στιγμη μονο. Ετσι κι αλλιως ειναι απιστευτα δυσκολο να κρατησει περισσοτερο απο μια. Εκεινη τη μαγικη στιγμη της <Α-σκεψιας> δεν υπηρχατε? ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΤΕ??? Απλα ρωταω. Μηπως οντως κατι δεν υπηρχε? Μηπως ειναι αυτο το ατιμο, ναι ΑΤΙΜΟ «εγω»? Ατιμο διοτι κυριο χαρακτηριστικο του ειναι το «Α-ψογος«!!! Βρε ουτε ενα τοσο δα, οσο το σκατο μιας μυγας ψεγαδι=ψογος? Τιιιποτα? Ολα τ’ αλλα «εγω» εχουν εστω ενα, εστω και ασημαντο ψεγαδι, αλλα εγω «εγω» το βλεπω ΚΑΙ αυτο. Συνεπως μου ειναι αδυνατον να εκ-τιμω(=προσδιοριζω την αξια-τιμη) τα αλλα «εγω» εν-τιμως(=μεσα στην αξια-τιμη, ουτε παρακατω, ουτε παραπανω). Δεν ειναι ατιμο?
Ειναι τοοοσο ΑΤΙΜΟ, που ακομα ΚΑΙ το μητρικο φιλτρο το ξεσκιζει ετσι απλα και ευκολα, οπως με το δακτυλακι σου εναν ιστο αραχνης!!!
ΜΑΝΑ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΜΑ σε σενα απευθυνομαι! Στασου λιγο! Σταματα να πλενεις να μαγειρευεις να δουλευεις ν’ αγχωνεσαι, ΣΤΑΜΑΤΑ να μην εισαι μανα για λιγο! Ησουν κι εσυ κοριτσακι μικρο καποτε. Ενθυμησου την ΛΑΧΤΑΡΑ κι ΑΝΑΓΚΗ της τοτε ψυχουλας σου για γαληνη ασφαλεια αποδοχη ΕΥΤΥΧΙΑ. Την αναγκη που ειχε να νιωθει οτι ειναι το πιο (sorry λαθος) ενα λαμπρο αστερι του κοσμου ολου! Και λεω να «νιωθει», οχι να ξερει, διοτι ο νους ασχολειται με το «ξερει», η ψυχη ειναι αυτη που ΝΙΩΘΕΙ γιατι απ’ αυτο το υλικο ειναι φτιαγμενη. Και λεω «αναγκη», οχι επιθυμια, διοτι αλλο επιθυμια κι αλλο αναγκη. Επι-θυμια ανεκπληρωτη=δυσ-θυμια.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ=Θ Α Ν Α ΤΟ Σ!!!! Οξυγονο=Αναγκη, Υδωρ=αναγκη, Τροφη=Αναγκη.
ΑΓΑΠΗ = ΑΓΑΝ ΑΦΑΩ= ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΑΓΓΙΖΩ=Α Ν Α Γ Κ Η !!!!!!!
Ανεκπληρωτη αναγκη σημαινει θανατο. Το ξαναλεω να το καταλαβεις καλα. Ασχολεισαι με οοοοοοοοοοοοοοολα αυτα που εξασφαλιζουν τη ζωη στο σωμα του παιδιου σου και ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΕΠΙΜΕΛΕΣΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Προσφερεις το γαλα σου να τραφει το σωμα και δεν προσφερεις την αγαπη σου να τραφει να μεγαλωσει να δυναμωσει η ψυχη του? «…δεν ειν’ ετσι η αγαπη, λαθος σου τα ‘χουν μαθει και μου ματωνεις την καρδια «. Σαφεστερα δεν θα μπορουσε να διατυπωθει η καταντια σου. Ευχαριστω σας DeFacto! ( οχι δεν εχει να κανει με μαναδες)
Μανα! Τοσα και τοσα τραγουδια-υμνοι εχουν γραφτει γραφονται και θα γραφονται για ΣΕΝΑ. Μα πως γινεται να μην σε αγγιζουν εστω λιγο, ενω θα ‘πρεπε να σε αγγιζουν υπερβολικα! ΚΡΙΜΑ για σενα, μα πιο πολυ για το παιδακι σου! Ξεχναω τα κλειδια μου την τσαντα μου το κινητο μου, ξεχναω ακομα και τ’ ονομα μου, αλλα ξεχναω ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ??? Αν μια μανα δεν μπορει να βρει τη δυναμη να ξυλωνει σιγα σιγα κομματια του «εγω», τοτε ποιος μπορει?
-«Σκεφτομαι αρα υπαρχω»
-» Ποιος σκεφτεται?»
-«Εγω» απαντας.
Ακριβως! Το «εγω» σου διαμεσω του νου. Στασου λιγο και ΣΚΕΨΟΥ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΙΠΟΤΑ. Ουτε οτι εισαι μανα. Τι θα παθεις? Εκεινη τη στιγμη δεν υπαρχει το «εγω». Ναι πραγματι. Και αυτο σημαινει το θανατο σου? ΟΧΙ βεβαια.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Α Ρ Χ Ε Ι Σ, δεν υπαρχεις(=κατω απο μια αρχη). ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Α Ρ Χ Ε Ι Σ! ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ Ε Ι Μ Α Ι!
Ποσο σε στενο χωρο με περιοριζεις(στενοχωρεις). Ποσο με εξοργιζεις. ΕΞΑΛΛΟΣ ειμαι. Ποσο αναγκη εχω ν’ αγαπω. Στη σταμνα της ψυχης μου δεν εριξες αγαπη. Και τωρα με αδεια σταμνα δεν εχω να δωσω. Διοτι μανα, απ’ ο,τι εχει κανεις δινει. Θα μου πεις και για σενα το ιδιο ισχυει. Ναι αλλα εσυ εισαι…ΜΑΜΑ!!!
Α ρε μανα! Σε τι σκεψεις με βαζεις. Πατερας πια κι εγω!
ΕΓΩ το ‘γραψα. Δεν ειναι φοβερο αρθρακι? Μα ποιος ειμαι! Ξερεις ποιος ειμαι ΕΓΩ ρε? Καλα! ρουφα τ’ αυγο σου τωρα και σκασε μαλακισμενο.
Μανα ή πατερας, γονεις ειναι και οι δυο τους. Μια στιγμη ομως. Γονιος ειναι αυτος που συνεισεφερε τα γονιδια του, ή αυτος που φροντισε επιμεληθηκε την αναπτυξη του παιδιου(σωματικη νοητικη ψυχικη)? Η ψηφος μου ειναι ανευ δισταγμου υπερ του δευτερου. Αρα ο καθε ενηλιξ ανθρωπος μπορει να γινει γονιος του ιδιου του παιδικου εαυτου και να τον θεραπευσει προσφεροντας του την αγαπη και ΑΠΟΔΟΧΗ που ειχε μεινει μια αναγκη ανεκπληρωτη! Α! και μια προειδοποιηση. Οποιος το κατορθωσει θα γνωρισει ενα αισθημα για πρωτη φορα, ενα αισθημα ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ! σε ποιοτητα και ενταση. Καποιους τους πιανει πανικος και τρεχουν οπου φυγει φυγει και μετα γινονται χειροτεροι απο πριν.
Ασε την ενταση να σε διαπερασει πληρως, 100%. Trust me!
ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ 